Cihan Harbi’nin henüz başladığı günlerde Alman İmparatorluğu ve Osmanlı Devleti arasında imzalanan gizli askeri ittifak antlaşması iki devleti kader or-taklığına sürüklemiştir. İlk aşamada tarafsızlığını ilan edip seferberlik hazır-lıklarına girişen Osmanlı, öte yandan Almanya’dan savaş malzemesi ve maddi destek taleplerinde bulunmuştur. Osmanlı ilerleyen süreçte savaşa fiilen dâhil olmasına rağmen iki devlet arasında Balkanlar üzerinden sevkiyat bağlantısı-nın halen kurulamayıp adeta kilitlenmiş olması, İtilaf Devletlerinin Çanakkale önlerinde İstanbul’u tehdit ettikleri 1915 yılının ilk yarısında Osmanlı ve Al-manya açısından büyük endişe kaynağı olmuştur. Almanya Balkanlar üzerin-den savaş malzemesi sevkiyatına mani olan bu kilidin kırılması ve iki impa-ratorluk arasındaki bağlantının sağlanması için diplomatik ve askeri çabalar ortaya koymuştur. Zira dönemin şartlarında sevkiyat bağlantısı ancak Sırbis-tan-Bulgaristan veya Romanya-Bulgaristan üzerinden kurulabilirdi. Romanya ve Bulgaristan diplomasi yoluyla ikna edilmeye çalışılırken, Sırbistan’a ise İtilaf Devletlerinin safında olması dolayısıyla harekât düzenlenmesi gerekmekteydi. Osmanlı açısından endişe verici bu süreçte Balkan yolu üzerinden sadece gayri resmi yollarla küçük çaplı sevkiyatlar mümkün olabilmiş, esas ihtiyaç duyulan ağır top cephanesi sevkiyatı ise istenen ölçüde yapılamamıştır. Balkan kilidi, Bulgaristan’ın ittifaka katılması ve 1915 Sonbaharında gerçekleştirilen Sırbis-tan seferiyle kırılabilmiş, beklenen ölçüde savaş malzemesi desteği ancak bun-dan sonra Osmanlı’ya ulaşmaya başlamıştır. Bu çalışmada Almanya’nın Balkan yolunun açılması ve alternatif sevkiyat imkânları için ortaya koyduğu resmi/ gayri resmi çabaları, Alman arşiv kayıtlarına yansıyan özel görevlendirme ve organizasyonlar üzerinden ele alınacaktır.