14. asrın sonlarından itibaren bugünkü Kuzey Makedonya’nın da dâhil olduğu Rumeli topraklarını fethettikten sonra Osmanlı, özellikle medreseler ve tekke-ler marifetiyle din, kültür ve zihniyet bakımından da bölgeye damgasını vurdu. Malum olduğu üzere Osmanlı döneminde Balkanlarda Felsefe, Kelam ve Tasav-vufun birlikte yoğrulduğu Sünnî Hanefi ve Maturidi dini anlayış hâkim idi. 20. asrın başlarından itibaren Osmanlı’nın Balkanlardan çekilmek zorunda kalma-sı, medreselerin ve tekkelerin kesintiye uğramasıyla beş asırlık Osmanlı ilim ve kültür geleneği de en önemli dayanaklarını yitirmiş oldu. 15. asırda kurulan ve 1923 yılında İstanbul Fatih Medresesi talebe ve dersiamlarından Üsküplü Ataul-lah (Kurtiş) Efendi (1872-1946) tarafından yeniden ihya edilerek ilim faaliyetleri-ne başlayan Meddah medresesi ve mensupları, bu zor dönemde Makedonya’da klasik Osmanlı ilim ve kültürünün tevarüs edilmesi ve imkân nispetinde idamesi konusunda hayati önemi haiz olmuştur. İlaveten Meddâh medresesi ve mensup-ları Müslümanların siyasi sahada yer tutması, gelenek temelinde kimliğin sü-rekliliği ve muhafazası, Balkanlardan göçün engellenmesi, Türkiye ile irtibatın devamı gibi konularda da kayda değer başarılar kaydetmiştir. İşte bu bağlamda akla gelen önemli isimlerden biri de Meddah talebesi ve hocası olan Gostivar’a bağlı Vrapçişte’li Kemal Aruçi1 (1920-1977) idi.