Në shekullin e 20-të, një pjesë e konsiderueshme e termave që hyn në përdorim dhe që quheshin modernizim, të cilat ishin efektiv në jetën e myslimanëve gjatë periudhës së kolonizimit, filluan të përdoren jashtë kuptimeve të tyre reale, Disa vëzhgime mbi selefi(sti)zmin dhe modernizmin për shkak të ndryshimit të kushteve shoqërore ose shkatërrimit të pjesshëm ose të plotë të këtyre kushteve. “Selefizmi” është i pari midis këtyre termave. Në këtë artikull, pasi të theksoj shkurtimisht kuptimin origjinal dhe të vërtetë të selefizmit (I), do të qëndroj mbi përdorimin e këtij termi, i cili nuk ka lidhje të drejtpërdrejtë me kuptimin origjinal të tij gjatë procesit të kolonizimit, ku ai përdoret brenda strukturës koloniale në një kuptim që ka pasoja krejtësisht të kundërta nga qëllimet e synuara në përdorimin e tij klasik. Për këtë arsye, unë do ta quaj atë “selefistizëm” për të dalluar këtë qëndrim, i cili korrespondon me abuzimin e qëndrimit origjinal selefi brenda strukturës koloniale, nga selefizmi klasik (II). Pasi të përcaktoj se selefistizmi dhe modernizmi, edhe pse shkaqet/ arsyet e tyre janë të ndryshme, kanë disa pika të përbashkëta themelore sepse ata përpiqen t’i eliminojnë ato gjëra që ata i shikojnë si “armiq”. Unë do ta përfundoj artikullin duke bërë një vlerësim të shkurtër mbi atë bazë që e bashkon selefistizmin me modernizmin (III).