Selef dhe selefizmi Fjala arabe selef leksikisht do të thotë ata që kanë ardhur dhe shkuar, që kanë jetuar në të kaluarën, paraardhësit e atyre që janë akoma në jetë. Në literaturën e shkencave islame, termi ‘selef’ u referohet posaçërisht sahabëve, ndërsa për ata që e zgjerojnë kuptimin e kësaj fjale, ajo përfshin sahabët dhe tabiunët. Ndodh që imamët/dijetarët muxhtehid gjithashtu konsiderohen brenda këtij termi. Ky konceptim, i cili përfshin tri gjeneratat e para (sahabët, tabiunët dhe tabiu-tabiinët) brenda termit selef, është në përputhje me përmbajtjen e hadithit “Gjenerata më e mirë është gjenerata në të cilën unë jam, pastaj gjenerata që ndjek këtë gjeneratë dhe pastaj ajo që e ndjek atë.” Gjenerata selefe, megjithëse niveli i rëndësisë së tyre është i ndryshëm, ka një rëndësi të domosdoshme në kuptimin, praktikimin dhe transmetimin e fesë. Brezat pas sahabëve (veçanërisht tabiunët dhe tabiu-tabiinët) ndien nevojën për të marrë parasysh fjalët dhe praktikat e sahabëve me bindjen se aty ekzistonte kuptimi autentik i fesë. Pasi që dispozitat e shumë çështjeve besimore dhe fikhore përcaktoheshin në përputhje me mendimet/praktikën e sahabëve, po ashtu qëndrimet e tyre kanë qenë përcaktuese në qasjen ndaj Kuranit. Të gjitha llojet e strukturave sistematike që do të vendoseshin në fushat e fikhut, kelamit dhe tasavvufit, duhej të merrnin parasysh pikëpamjet e selefëve – veçanërisht brezin e sahabëve – dhe të ushqeheshin prej tyre. Sepse ruajtja dhe transmetimi Selefizmi: ideologjia e intversionit dhe lokalitetit i tekstit, i cili është produkt i vahjit, sigurohej natyrshëm nëpërmjet këtyre dy gjeneratave, dhe aktivitetet e sistematizimit (të fushave shkencore) filluan nga gjenerata e tretë, d.m.th. nga periudha e tabiu-tabiinëve. Pas kësaj periudhe, muxhtehidët themelues të periudhës së tabiu-tabiinëve iu bashkëngjitën dy gjeneratave të mëparshme, sahabëve dhe tabiunëve, dhe kështu me fjalën e Pejgamberit (s.a.v.) “Gjenerata/brezi më i mirë është brezi në të cilin unë jam, pastaj gjenerata që ndjek këtë brez dhe pastaj ajo që e ndjek atë” është provuar të tregohet se botëkuptimi i tre brezave të parë, për të cilët Profeti (s.a.v.) deklaroi se ishin brezi më i mirë, është përceptimi më i drejtë/saktë i fesë.