Baruch Spinoza hodhi bazat e filozofisë së tij në veprën Etika. Por, hermeneutika nuk është një nga temat e diskutuara në veprën Etika. Spinoza e citon çështjen e hermeneutikës ndërsa flet për Biblën, pasi është një tekst të cilit njerëzit fetarë i kushtojnë rëndësi. Sipas tij, Bibla, ndryshe nga Etika, nuk është një tekst që mund të kuptohet me dritën natyrore të mendjes (lumen naturalis). Nevojitet një metodë interpretimi për një kuptim korrekt të këtij libri. Ajo që bëjnë teologët dhe filozofët, të cilët përshtatin Biblën me pikëpamjet e tyre personale, është thjesht t’u japin mendimeve të tyre personale autoritetin e “fjalës së Zotit” sesa të kuptojnë fjalën e Tij. Si një alternativë ndaj kësaj praktike të gabuar, Spinoza thotë se metoda e përdorur nga shkencëtarët në perceptimin e natyrës, e cila është një libër tjetër i Zotit, duhet të ndiqet në interpretimin e Biblës. Këto çështje nuk trajtohen në veprën Etika të Spinozës, por në Tractatus Theologico-Politicus. Për të kuptuar hermeneutikën e Spinozës, është e dobishme të kujtohet filozofia e tij, veçanërisht epistemologjia. Spinoza shpjegon filozofinë e tij me detaje në veprën Etika me një metodë që ai e përshkruan atë si “metodë gjeometrike”. Meqenëse qëllimi i Spinozës në TTP nuk është të zbulojë sistemin e tij filozofik, por të korrigjojë pikëpamjet e njerëzve për disa çështje të caktuara, ai e shkruan vepër në një stil të ndryshëm nga “metoda gjeometrike”. Për të kuptuar hermeneutikën e Spinozës, është e nevojshme të shohim shkurtimisht filozofinë e tij.