Shekulli i 19-të, ashtu siç ishte për gjithë botën edhe për Perandorinë Osmane ishte një periudhë kur filluan ndryshimet në çdo fushë, nga arsimi deri në ligje. Në fushën e fikhut/ligjeve ky proces u shfaq në formën e monopolizimit e një masë të madhe të kësaj zone nga shteti, e cila më parë ishte një zonë e veprimtarisë civile.1 Para Tanzimatit, disa fusha si kodi penal, ligjet për rregullimin e tokave dhe ligji i taksave ishin rregulluar pjesërisht nga shteti, edhe pse ato për nga forma dhe përmbajtja ishin të ndryshme nga ligjet e përgatitura pas Tanzimatit; në periudhën e Tanzimatit, të gjitha fushat e ligjieve u rregulluan dhe u vunë në fuqi nga vetë shteti.2 Një pjesë e ligjeve të përgatitura në këtë periudhë u përpiluan nën ndikimin e ligjeve perëndimore si në aspektin e formës ashtu edhe në përmbajtje, dhe disa prej tyre u përgatitën vetëm në aspektin e formës. Ndërsa Projekti për bërjen e ligjeve me një qasje ndërmedhhebore para gjysmë shekullit të themelimit të Dekretit i Kodit Familjar (Hukûk-ı Âile Kararnâmesi): Komiteti i Fikhut (Cemiyyet-i Fıkhiyye) Kodi Tregtar i vitit 1850, Kodi Penal i vitit 1858, dhe Ligjet e Procedurës Penale dhe Procedurës Civile të vitit 1879 hyjnë në grupin e parë, kurse Mexhel’leja hyn në grupin e dytë.