Feja nuk mund ta ruajë ekzistencën e saj nëse e humbet kuptimin shumështresor ontologjik, epistemologjik dhe metodologjik mbi të cilën është ndërtuar. Koha në të cilën kjo shihet më qartë është periudha që filloi me modernitetin. Efekti më i rëndësishëm i modernizmit mbi të gjitha fetë ka qenë zëvendësimi i kuptimit shumështresor i feve mbi ontologjinë dhe shpalljen, i cili përfshin besimin në Zotin dhe botën e padukshme (eskatologji-gajb), dhe të cilat e pranojnë shpalljen si një burim informacioni, duke i zëvendësuar ato me një kuptim materialist me një dimension të vetëm ontologjik dhe me një kuptim pozitifist epistemologjik dhe metodologjik. Themeli i sekularizimit ose laicizmit hidhet duke ndryshuar të kuptuarit e brezave të rinj mbi ontologjinë, epistemologjinë dhe metodologjinë nëpërmjet edukimit pozitivist. Njerëzit fetarë, botëkuptimi për ontologjinë dhe epistemologjinë i të cilëve ndryshon, ose më saktësisht, botëkuptimi i të cilëve i ndryshohet nëpërmjet sistemit arsimor pozitivist, nuk mund t’i mbrojnë më besimet e tyre fetare. Kur ata e kuptojnë se baza e besimeve të tyre fetare ka humbur për shkak të kuptimit të ndryshuar të ontologjisë dhe epistemologjisë - nëse e kuptojnë atë - do të jetë shumë vonë. Historizmi që marksizmi ia prezantoi gjithë botës dhe feminizmi materialist dhe lëvizjet e ngjashme që e përdorin historizmin si mjet, janë përpjekje për të zbatuar të kuptuarit e ontologjisë materialiste dhe epistemologjisë pozitiviste në fe dhe në tekstet e shenjta fetare. Sidoqoftë, Tekstualizëm pa usul (principe/rregulla) Mendimi bashkëkohor islam midis historizmit ose selefizmit historizmi bëhet një fenomen i pranueshëm për masat, nëse kuptimi i tyre për ontologjinë është nën ndikimin e materializmit dhe ai i epistemologjisë nën ndikimin e pozitivizmit. Si rezultat, feja ose mohohet plotësisht, ose riinterpretohet me një qasje moderniste ose postmoderniste. Në shekullin e 19-të, historizmi, i cili u përdor nga antifetarët materialistë për të luftuar fetë nga jashtë, pas vitit 1960 me miratimin dhe përdorimin vullnetar të tij nga teologët hebrenj dhe të krishterë, në sociologjinë e feve filloi një proces i quajtur “shekullarizimi i brendshëm”.